جراحی زیبایی سینه جراحی سینه
لوپوس اریتماتوزیس سیستمیک، شایعترین نوع بیماری لوپوس است. بیماری خود ایمنی که در آن سلول‌های سیستم ایمنی اشتباهاً به بافت‌های خود حمله می‌کند و منجر به بروز التهاب و آسیب بافتی در ارگان‌های درگیر می‌شود. این بیماری می‌تواند بر روی مفاصل، پوست، مغز، ریه‌ها، کلیه‌ها و رگ‌های خونی تأثیر بگذارد و بیمار با علائمی مانند مفصل درد، حساسیت و راش های پوستی و مشکلات مربوط به ارگان های داخلی رو به رو شود.
حتما بخوانید: آترواسکلروز (تصلب شرایین) چگونه بیماری است؟
حتما بخوانید: بیماری پروانه ای چیست و چه علائمی دارد؟ آیا درمان می شود؟
اگر لوپوس مغز را درگیر کند، ممکن است باعث سردرد، سرگیجه، تغییرات رفتاری، مشکلات بینایی و حتی سکته مغزی یا تشنج شود.
بی اشتهایی دلایل مختلفی می تواند داشته باشد که یکی از آن ها لوپوس است؛ یک دلیل شایع دیگر در بی اشتهایی؛ اختلالات عصبی است که به نام آنورکسیا یا بی اشتهایی عصبی شناخته می شود.
با آزمایش ادرار می‌توان میزان پروتئین یا گلبول‌های قرمز خون را تعیین کرد.
در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد. درمان لوپوس بر کنترل علائم و محدود کردن میزان آسیب این بیماری به بدن متمرکز است. می‌توان این بیماری را به حداقل رساند تا تأثیر لوپوس بر زندگی کمرنگ تر شود؛ اما بیماری به بیماری لوپوس سردرد طور کامل از بین نمی‌رود. بسیاری از افراد دارای علائم خفیف، ممکن است به هیچ درمانی نیاز نداشته باشند یا فقط دوره‌های متناوب داروهای ضد التهاب برایشان کافی باشد.
امروزه شواهد کافی مبنی بر دست داشتن استروژن در بیماری لوپوس در اختیار نیست. اگر ارتباطی وجود داشته باشد، درمان های بر پایه استروژن در تنظیم شدت این بیماری موثر هستند؛ البته باید مطالعات بیشتری در این زمینه صورت بگیرد.
در گذشته نگرانی‌هایی در رابطه با درمان جایگزینی هورمون و افزایش خطر بالا رفتن بیماری لوپوس وجود داشت. با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده اند که اگر علائم یائسگی شدید باشند و بیماری به خوبی کنترل شده باشد، استفاده از روش درمانی جایگزینی هورمون به مدت کوتاه، خطری ندارد. بارداری و بیماری لوپوس
التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند بر بسیاری از سیستم‌های مختلف بدن مانند مفاصل، پوست، کلیه‌ها، سلول‌های خونی، مغز، قلب و ریه تأثیر بگذارد.
ذخیره نام، ایمیل و وبسایت من در مرورگر برای زمانی که دوباره دیدگاهی می‌نویسم.
به این حالت، پدیده رینود گفته می شود که بر اثر باریک شدن (تنگی) عروق خونی ایجاد می شود و باعث کاهش خون رسانی به انگشتان دست یا انگشتان پا می شود. زخم های دهانی نیز ممکن است ایجاد شود که امکان برگشت مکرر آنها وجود دارد. مو
این روش موثر است؛ زیرا حتی وقتی که هیچ علامتی در فرد مشاهده نمی شود، باز هم می توان بیماری را تشخیص داد.